Γεωργία και Οικολογία (Farming and ecology)
Καμία εθνική οικονομία δεν ζει από την παραγωγή στην κατανάλωση, η παραγωγή του σιταριού, παραδείγματος χάριν, ανέρχεται παγκοσμίως σε περισσότερους από 7 εκατομμύρια τόνους. Μερικές χρονιές περισσότερο από το 80% της συγκομιδής αυτής καταστράφηκε από έντομα μέσα στους χώρους αποθήκευσης. Από το 1991 οι νέες τάσεις αποθήκευσης ξεπέρασαν τα γιγαντιαία σιλό των προηγούμενων δεκαετιών, και το ενδιαφέρον πλέον εστιάζεται στους αγρότες, δεδομένου ότι αυτοί οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι διατήρησης και φύλαξης του 80% της παγκόσμιας παραγωγής σιταριού στην Αφρική, την Ασία και τη λατινική Αμερική. Η μεγάλη έκρηξη του πληθυσμού προκάλεσε την ανάπτυξη ποικιλιών υψηλότερης περιεκτικότητας σε ρύζι αραβόσιτο και σιτάρι. Οι γενετικοί μηχανισμοί καθορίζουν πλέον πόσο ακριβώς νερό θα χρειασθεί να λάβουν οι σπόροι στα θερμοκήπια, προκειμένου να αναπτυχθούν και να βλασταίνουν με επιτυχία, για να αποφέρουν στο τέλος την μέγιστη ποσότητα και ποιότητα των καρπών τους. Για πολλούς επιστήμονες οι σπόροι είναι τα δακτυλικά αποτυπώματα της ιστορίας του κλίματος, επίσης παρέχουν στους ανθρωπολόγους χρήσιμες πληροφορίες για την ανάπτυξη των δοντιών και του συστήματος της πέψης.